การดูแลเด็กให้พ้นอุบัติเหตุและภัยรอบตัว

ในแต่และปีจะมีเด็กที่ประสบอุบัติเหตุถึงเสียชีวิตและพิการเป็นจำมาก เมื่อเกิดเหตุแล้ว ผู้ปกครองทุกคนจึงตระหนักถึงผล และมักจะพูดเป็นเสียงเดียวกันว่า “ไม่ต้องการให้เกิดขึ้น” หรือ “ขอให้เป็นรายสุดท้าย”

แน่นอนไม่มีพ่อแม่หรือญาติพี่น้องคนใดที่ต้องการเห็นลูกหลานเสียชีวิตหรือพิกลพิการ นอกเสียจากเป็นคนวิกลจริตหรือมีความวิปริตทางจิตใจ มีความอำมหิตโหดเหี้ยมผิดมนุษย์พ่อแม่ไม่ควรคิดแต่เพียงว่าจะเลี้ยงดูให้ลูกอ้วนท้วนสมบูรณ์แต่ต้องรู้จักระแวดระวังเช่นการติดตั้งระบบกล้องวงจรปิด เฝ้าดูเพื่อป้องกันไม่ให้เกิดอุบัติเหตุแก่ลูกหลาน ซึ่งอุบัติเหตุที่เกิดแก่เด็ก แม้ไม่ถึงเสียชีวิต แต่ก็อาจพิการไปตลอดชีวิต ต้องระลึกอยู่เสมอว่าชีวิตเด็กอยู่ในความรับผิดชอบของผู้ใหญ่ เราจึงควรหยั่งรู้ระวังภัยด้วยความไม่ประมาท

ทารกน้อยบางคนลืมตาดูโลกและร้องเสียงดังเป็นครั้งแรกในห้องคลอด มีอาการครบ 32 ด้วยความดีใจของพ่อแม่ เห็นได้จากภาพที่ถ่ายทอดจากระบบกล้องงจรปิด ที่ได้รับความอนุเคราะห์จากแพทย์ กรุนาติดตั้งกล้องงจรปิด(CCTV)ทำให้เห็นหลายภาพหลายมุมปู่ย่าตายายที่เฝ้ารอการเกิดของหลานก็เปี่ยมปิติด้วยความสุขที่การคลอดปลอดภัยทั้งแม่และลูกนับจากนั้นมาลูกน้อยก็อยู่ในการดูแลของพยาบาลผู้มีความรักในเด็ก ตั้งแต่ทารกจนเติบโตเป็นเด็กอ่อน คอยังไม่แข็ง ต้องคอยประคองศีรษะ จะอุ้มแต่ละครั้งก็ทำอย่างระมัดระวังไม่ให้เด็กหลัดตกหลุดมือ เพราะนั่นหมายถึงชีวิตเด็กและความโศกเศร้าสลดของพ่อแม่ปู่ย่าตายายและญาติพี่น้องการได้รับความดูแลอยู่ในห้องเด็กแรกเกิดที่ติดตั้งกล้องวงจรปิด นับว่ามีความปลอดภัยสูงสุดแต่มีช่วงเวลาที่ต้องระมัดระวังคือการนำเด็กไปที่ห้องพักของแม่เพื่อให้นมลูกเป็นเวลาที่ญาติพี่น้องจะมาเยี่ยมดูหน้าดูตาเด็กว่าเหมือนใครและมีความสมบูรณ์มากน้อยอย่างไร น้ำหนักเท่าไร ผู้มาเยี่ยมก็มีทั้งญาติและเพื่อนของพ่อแม่เด็ก ทุกคนล้วนมาด้วยความหวังดีและยินดีที่มีชีวิตน้อยๆเกิดมา แต่ก็อาจจะลืมไปว่าบางคนอาจเป็นพาหะนำโรคติดต่อมาให้เป็นของขวัญที่มองไม่เห็น พร้อมๆกับการมอบของขวัญที่สวยงดงาม

ในช่วงของการเปิดให้เยี่ยมควรจะฟังคำแนะนำของพยาบาลและปฏิบัติตามอย่างเคร่งครัดอย่าเห็นแก่ความเป็นญาติหรือเป็นเพื่อนสนิท
การเยี่ยมเด็กควรจะไปมองผ่านห้องกระจกที่ติดตั้งกล้องระบบกล้องวงจรปิด ดูหน้าดูตา รูปร่างสีผมและสีผิว เพราะผู้เยี่ยมจะไอจะจามก็ไม่รดเด็กที่อ่อนแอติดเชื้อต่างๆได้ง่าย
ความรับผิดชอบในชีวิตและร่างกายของเด็กได้ถ่ายโอนจากพยาบาลมาสู่พ่อแม่ รวมทั้งพี่เลี้ยง ส่วนปู่ย่าตายาย ก็จะเฝ้าห่วงใยอยู่ในความคิดและการจับตามองตามโอกาส
ในแต่ละวัน เราจะได้รับข่าวสารการเกิดอุบัติเหตุและการปล่อยปละละเลย ไม่ได้ติดตั้งระบบกล้องวงจรปิดเพื่อเฝ้าดู จึงมีเหตุการณ์การทำร้ายเด็กวัยอ่อน วัยเตาะแตะ และวัยเยาว์ ช่วยเหลือตนเองไม่ได้ เป็นเรื่องที่กระทบกระเทือนจิตใจ ไม่เฉพาะผู้เป็นพ่อแม่ ผู้ปกครองหรือญาติพี่น้อง แม้แต่ผู้ซึ่งไม่ได้เกี่ยวข้องเป็นญาติ ก็พลอยรู้สึกโศกสลดไปด้วย ดังนั้น ผู้เป็นพ่อแม่จึงควรมีความรับผิดชอบอย่างยิ่งยวดที่จะไม่ให้เกิดอุบัติเหตุและโรคภัยไข้เจ็บต่อลูก ด้วยการป้องกันดีกว่าการแก้ไข พ่อแม่และพี่เลี้ยงเด็กจะต้องมีจิตสำนึกในเรื่องความปลอดภัยสูงยิ่งกว่าผู้ใด มีบทบาทที่สำคัญตามความคาดหวังของคนทั่วไปว่า จะต้องป้องกันไม่ให้เกิดความเสี่ยงต่อการเกิดเกิดอุบัติเหตุ อันจะเป็นผลให้ต้องมารำพึงรำพันถึงการสูญเสียหรือการทนทุกข์ทรมานองเด็ก ด้วยการเจ็บปวดร้าวราน

กรณีการลักพาตัวเด็กลูกร้านขายยาไปเรียกค่าไถ่ ตำรวจจับคนร้ายซึ่งเคยบวชเรียนเป็นพระและดำเนินคดี ศาลตัดสินจำคุก อยู่ในเรือนจำไม่กี่ปีก็พ้นโทษออกมาลอยนวล แต่เด็กก็หายไปอย่างไม่มีร่องรอย จึงได้เร่งกันตรวจสอบภาพจากกล้องวงจรปิดในบริเวณพื้นที่ใกล้เคียง แต่ก็ไม่พบเจอ ตำรวจจึงสันนิษฐานว่า คงตายไปตั้งแต่ถูกจับยัดใส่กระเป๋าใบใหญ่ในการลักพาตัวจากหน้าร้าน เป็นอุทาหรณ์ให้พ่อแม่ทุกคนต้องดูแลลูกอย่าให้คาดสายตาเป็นอันขาด การปล่อยให้เด็กเดินตามลำพัง หางไกลพ่อแม่ ก็อาจถูกลักพาตัวไปได้ ไม่ว่าจะเดินอยู่นอกบ้าน เดินในห้างสรรพสินค้า โรงภาพยนตร์ หรือสวนสาธารณะ